Na 2 dagen luieren vonden we het gisteren de hoogste tijd om iets leuks te gaan doen en een beetje van de omgeving hier te verkennen. Ik kwam op het geniale plan om fietsen te huren! Achteraf misschien niet helemaal zo slim, want het bleek de heetste dag tot nu toe te zijn. Maar daar kwamen we natuurlijk pas achter toen we al onderweg waren. Ik geloof dat ik een jaar of 10 (?) geleden voor het laatst op een fiets gezeten heb, dus het was wel even wennen op zo'n gammel ding. Maar na een paarstraatjes ging het best goed. Nova ging bij Pascal in de buikdrager, leek ons veiliger dan bij mij

Grappig gezicht, zo'n hoofdje glimmend van de zonnebrand en met een gekleurd hoedje dat zo boven de drager uitstak!

Omdat Pascal Nova dus al moest meeslepen, was ik degene die de route moest uitstippelen. We hadden van het resort een kaart met routebeschrijving meegekregen met tekst en plaatjes, heel handig aangezien alle borden hier in het thais geschreven zijn. Degenen die mij een beetje kennen, weten dat navigatie niet mijn grootste talent is (en dan druk ik het nog zacht uit haha), dus na een paar kilometer bleek dat we al verkeerd zaten. We zagen een lange weg voor ons die behoorlijk berg op ging, en we hoopten nog dat we die niet op hoefden. Maar aangezien wij het bordje wat we zochten niet tegen kwamen, zijn we hem toch met veel moeite maar omhoog gefietst. Nova lag inmiddels al in dromeland, dus die kreeg niet erg veel mee van het thaise landschap. Toen we eindelijk boven waren, ik met een knalrode kop en Pascal een paar liter zweet lichter, kregen we toch de indruk dat er iets niet klopte... Dus maar even een flesje water gekocht bij een kraampje langs de straat, en daar aan iemand gevraagd waar we heen moesten (lang leve die plaatjes op de routekaart!) Bleek dus dat we die hele berg voor niks waren opgefietst en dus weer helemaal terug moesten. Berg af ging gelukkig een stuk sneller. Uiteindelijk hebben we na deze omweg maar besloten om de route een beetje in te korten en de shortcut genomen. Het was wel leuk om een keer zo door Kanchanaburi te fietsen, je ziet zo het echte thaise leven. Mooie omgeving, heel veel groen, 2 koeien die gewoon op een auto met laadbak vervoerd werden en scootertjes waar hele gezinnen op zitten. We hadden ook veel bekijks met zo'n kleine wurm in een soort van rugzak! Zelfs nog een keer moeten stoppen omdat 2 thaise vrouwtjes Nova even van dichtbij wilden bewonderen. Achteraf hoorden we van de eigenaresse van het resort dat de mensen vooral lachen omdat zij het zelf niet in hun hoofd halen om met deze temperatuur te gaan fietsen en ze de toeristen die dat wel doen voor gek verklaren, en uitlachen dus... Toen we eindelijk terug waren bij het resort schrokken we nog even. Nova was zo stil dat we even dachten dat ze out was gegaan door de warmte! Maar zodra ze uit de buikdrager mocht, was ze weer vrolijk en bleek ze gewoon in diepe slaap te hebben gelegen. Pfffff......

Omdat Nova gistermiddag even niet meer zo'n goed humeur had hebben we de rest van de dag niks meer gedaan. Ze wilden niet slapen maar was wel moe. Wilde niet eten, maar leek wel honger te hebben, enzovoort. Dus we hebben haar maar even een middagje rust gegund.

Vanochtend hebben we het ook rustig aan gedaan. Even lekker gezwommen en Nova heeft eindelijk wat slaap ingehaald. Ze werd gelukkig met een beter humeur wakker dan gisteren. Rond een uur of 2 's middags hebben we ons door een taxi laten afzetten bij de beroemdeBridge overthe River Kwai. We hadden al vaker gehoord dat dit niet echt veel voorstelt, maar we vonden dat je dit toch gezien moet hebben als je hier bent. De brug en het bijbehorende oorlogsmuseumwaren inderdaag minder indrukwekkend dan ik gedacht had, maar eromheen waren een heleboel kraampjes en winkeltjes. Erg kitsch allemaal, maar wel gezellig. En handig aangezien mijn slipper het weer begeven had en ik dus al een half uur op blote voeten liep. Ik ben nu een paar uber-kitscherige teenslippers met belletjes rijker en voelde me net een nar met al dat gerinkel aan mn voeten. Uiteindelijk bleek Nova met haar blonde haartjes en blauwe ogen voor veel mensen een grotere attractie te zijn dan de brug zelf! Op een gegeven moment kwamen er een paar Japanners met camera (tja, was te verwachten) op haar af en wilden allemaal een foto van haar. Toen we langs de kraampjes liepen, zat mevrouw inmiddels in de buikdrager en kwamen er vanachter de kraampjes allemaal thaise vrouwtjes op haar af. Kusjes geven, handje vasthouden, foto's maken, helemaal hysterisch werden ze van onze witte baby! Echt hilarisch! Nova vond het allemaal prachtig en gedroeg zich als een ware diva. Vrolijk lachen naar iedereen en zelfs een poging tot terugzwaaien. Pascal vond het bijna een beetje genant worden al die aandacht. Daarnazijn we gaan eten bij een drijvend restaurant op de rivier, naast de brug. Hier weer hetzelfde verhaaltje... Alle meisjes van de bediening vlogen op haar af, en als we even niet opletten waren ze weer met haar ervandoor om haar aan de bazin te showen! Wel handig, konden wij even rustig eten

Ik had trouwens thaise garnalensoep besteld. Nou dat heb ik geweten... De tranen sprongen na 1 hap al in m'n ogen. Heel lekker, maar zo pittig!!! Niet gemaakt voor een Nederlander denk ik. Omdat Nova inmiddels een beetje genoeg leek te krijgen van alle aandacht en toe was aan een slaapje, zijn we rond half 7 op zoek gegaan naar een taxi en terug naar het resort gegaan. Snel even badderen, beetje spelenen een flesje. En terwijl ik dit verhaaltje aan het typen ben doet Pascal een poging haar in bed te krijgen.....