Over deze dag kan ik kort zijn: vooral veel gereden. Het was een lange rit vandaag. De langste tot nu toe. We waren vroeg uit de veren en dit keer ook op tijd vertrokken. Om 7.45u zaten we in de auto. Omdat we de camper gisteren met het verkeerde water hadden gevuld, moesten we dit nog even lozen bij het dumpstation. Scheelt ook heel wat kilo's dus we hoopten zo wat benzine te sparen. Uiteindelijk hebben we er in totaal een kleine 5,5 uur over gedaan. Onderweg weer hetzelfde probleem als gisteren, het wijzertje op de benzinemeter steeds verder in het rood maar geen tankstation te bekennen. Je kunt hier mijlen ver rijden zonder iets tegen te komen. Zou je niet verwachten op een drukke highway maar dat was dus wel zo. Gelukkig gaf de navigatie aan dat er een eindje verderop bij een afrit een tankstation volgde dus daar zijn we maar even van de snelweg afgegaan. Nova en ik gingen weer even binnen kijken voor een ontbijtje. Het winkeltje heette Dairy Queen dus ik hoopte op iets gezonds. Helaas alleen maar burgers, friet en ijs. Dan maar weer een geroosterde boterham in de camper. Toen we terug liepen schrokken we even. In de laadbak van een grote jeep die geparkeerd stond, lag een dood hert ons aan te kijken. Blijkbaar zaten er jagers binnen. Jakkes, arm dier...

Pascal had inmiddels getankt en daarna hebben we even wat eten gemaakt aangezien we nog geen ontbijt hadden gehad. Daarna snel weer door. Aangezien we morgen de hele dag voor Disney gepland hebben, willen we proberen een beetje op tijd in LA aan te komen zodat we nog voldoende tijd hebben om vanmiddag wat van de stad te zien.

Vandaag hebben we ook voor het eerst regen gehad. We zaten in de auto en hoe dichter we bij LA kwamen, hoe donkerder het werd. In de verte konden we de bliksem door de lucht zien schieten. Pascal had het na een paar uur rijden echt gehad met het rijden dus het laatste uurtje hebben we van plek geruild. Ik achter het stuur en hij ernaast. Nova had het vandaag ook een beetje moeilijk met de lange rit. Tot nu toe heeft ze zich steeds goed vermaakt tijdens het rijden, we merken echter dat het de laatste dagen een beetje minder wordt. Het duurde haar vandaag allemaal te lang. Omdat onze WiFi het niet deed bij Lake Havasu hebben we niks kunnen reserveren om te overnachten. We hadden wel 2 adressen gevonden van campgrounds vlakbij de Disneyparken. Op goed geluk proberen we die maar. Het rijden in de stad is weer even wat anders dan door de bergen en woestijn. Het is er aardig druk. Maar het gaat me best goed af. Pascal bezorgt me af en toe de zenuwen, die heeft ietsje meer moeite relaxed te blijven in die drukte. Ik vind het juist wel cool om ons gevaarte over die grote 5-en 6-baans wegen te sturen.

Dat LA groot is hadden we al gelezen maar zoiets merk je pas echt als je er bent. Alleen al om van Anaheim (waar de Disneyparken liggen) naar het vliegveld te komen, ben je een uur onderweg. We rijden naar één van de campgrounds die ik genoteerd had, maar helaas blijkt daar geen plek te zijn. Door naar de volgende dus. Gelukkig niet heel veel verder. Daar kunnen we nog kiezen uit 2 plekjes. Weliswaar smalle plekjes volgens het meisje aan de balie, maar als we hem erin krijgen is het prima zegt ze. We rijden erheen en met even flink passen en meten krijgen we Minnie op haar plek. Pascal sturen en ik loods hem erin. Zo doen we het bijna dagelijks hier. Wat een samenwerking he? ;)

Het is overigens te merken dat we hier dicht bij de Disneyparken zitten. We betalen hier bijna $70 per nacht! Dat is bijna 3x zoveel als andere plekken waar we gestaan hebben. Maar we hebben geen zin om verder te zoeken, het is inmiddels toch al weer 15.00 uur. En zo zitten we morgen tenminste vlakbij het park.

Ondanks dat het al laat in de middag is, besluiten we toch nog wat te gaan doen. We vinden het zonde om de rest van de middag in de camper te blijven. Aangezien alles hier ontzettend ver uit elkaar ligt, moeten we kiezen. Ik had van alles willen zien hier: Beverly Hills, de beroemde Hollywood letters, Rodeo Drive, Santa Monica Pier, Venice Beach. Noem maar op... Dat gaat niet lukken in die paar uur dus we besluiten naar de Hollywood Boulevard te gaan. Kunnen we daar even rondkijken en de Walk of Fame zien waar de sterren van alle bekende mensen liggen. We willen niet met de camper door de stad rijden aangezien ons dat niet handig lijkt met parkeren enzo. Een georganiseerde dagtour loont zich niet meer voor die paar uur, huurauto ook niet, dus we besluiten weer onze Uber-mannetjes in te schakelen. Het blijkt ruim een uur rijden te zijn naar Hollywood, daar hadden we niet op gerekend. We zijn zo weer $40 lichter.

Hollywood is totaal niet wat we ons erbij voorstelden. We hadden al vaker gehoord dat het een beetje vergane glorie is. Nou dat is het zeker. Het ziet er allemaal een beetje verwaarloosd uit. We komen al snel de eerste sterren-tegels van de Walk of Fame tegen op de grond. Allemaal onbekende namen. We vragen ons een beetje af wat we doen hier. Als we verder lopen wordt het wat drukker en komen we wat bekende namen tegen op de grond. We komen ook steeds meer verklede typetjes tegen. Spider-Man, Spongebob, Jack Sparrow, je kunt er tegen betaling mee op de foto. Hun plek hebben ze strategisch uitgekozen want ze staan precies op de plek waar de tegels van de grote beroemdheden liggen. Daar waar de meeste mensen stil staan om foto's te maken natuurlijk. We komen langs een horde chinezen, die allemaal met hun camera staan te klikken. Ze blijken voor het Chinese Theatre te staan, dit is de plek waar de Oscars worden uitgereikt. Op de stoep zie je de hand-en voetafdrukken van bekende mensen in het cement. Niet zo heel bijzonder vinden wij. We duiken nog even de souvernirwinkeltjes en de Starbucks in, en lopen nog even richting shoppingmall om te kijken of we daar een hapje kunnen eten. Op de boulevard zelf zagen we niet echt iets lekkers, maar in de shoppingmall ook niks waar we zin in hebben. Ik zag op de heenweg vanuit de taxi een Shake Shack Burger liggen, hier schijnen ze lekkere burgers te hebben. Daar lopen we dus heen. Blijkt nog een aardig stukje lopen te zijn. Hoe verder we van de drukte weglopen, hoe meer vage types we tegenkomen. Pascal heeft het er niet helemaal op. Dit hebben we nog nergens anders gehad deze reis, maar hier voelen we ons niet helemaal op ons gemak in het donker. Net als we terug willen lopen, zien we het burger-restaurant liggen. We bestellen alledrie iets, om vervolgens achterover te vallen van de prijs. Duurste fastfood ooit haha! Maar het smaakt wel. Nova eet er ook goed van.

We zitten even in dubio of we weer zo'n dure taxi naar huis pakken, of dat we met de metro/bovengrondse metrorail terug richting Anaheim gaan. Een metrokaartje kost maar $1.75, dus we wagen het erop. We maken een overstap en stappen dan in de metro richting Anaheim. Dit blijkt nog een lange rit van bijna een uur te zijn. Met niet zo'n frisse types. Achteraf geen goed idee dus. We zijn blij als we er zijn en gaan even bij de MacDonalds naar binnen om daar een Uber-taxi te bestellen voor het laatste stukje naar de camper. Blijkt dat nog ruim een half uur rijden te zijn, en nog $30... Uiteindelijk dus niks bespaard en voor niks zo lang in de metro gezeten. LA is echt véél groter dan we dachten. Als klap op de vuurpijl spuugt Nova zichzelf ook nog even helemaal onder in de taxi. Dat heeft ze tot nu toe elke vakantie gedaan, dus waarschijnlijk wilde ze deze traditie in ere houden. Gelukkig kwam de bekleding van de taxi er redelijk van af dankzij de razendsnelle reactie van Pascal. Die had binnen een seconde zijn T-shirt uit om dat onder haar mond te houden. Hij heeft het taxiritje dus uitgezeten in bloot bovenlijf. Arme taxichauffeur... die draaide maar even alle raampjes open en moest een volgende rit laten schieten hierdoor. We hebben wel 10x sorry gezegd en aangeboden bij de camper zijn bekleding schoon te maken, Pascal bood hem zelfs wat extra geld aan, maar dat wilde hij niet. Hij nam het gelukkig goed op, maar wij voelden ons wel een beetje bescheten natuurlijk. Nova stond inmiddels weer te grinniken. Die hebben we buiten de camper maar snel uitgekleed en onder de douche gezet. Daarna weer fris haar bed in, arm schaap. Ze sliep uiteindelijk pas om 23.00 uur, niet heel handig met morgen Disney op de planning. Wij moesten daarna nog een begin maken met het inpakken van onze koffers. Ook nog een hele klus op zich. Al met al een enerverend dagje dus. We waren blij toen we ons bed zagen.