Gisteren konden we eindelijk Bangkok verlaten. Met ons hotel was echt niks mis, behalve dan dat het zo enorm groot is dat het gewoon onhandig was. Even snel internetten of voor Pascal snel een sigaretje roken zat er niet in, je was dan gauw een half uur onderweg in het doolhof van Prince Palace. Maar goed, dat is nou eenmaal Bangkok. Ik denk dat wij voor het eerst een stad hebben gevonden waar we zeker weten niet nog een keer heen hoeven!

Na een ritje van een paar uur en een klein stukje boot kwamen we gisteren dan eindelijk op onze strandbestemming aan, Ko Samet. En ja, wat we toen voor onze kiezen kregen ging ons verstand even teboven..... Het hele eiland is een grote bouwput, overal ligt afval en puin. Overal klinkt lawaai van bouwvakkers. Onze hotelkamer (we hadden extra een luxe kamer geboekt) bleek te smerig voor woorden. Geen raam, een bed waar ik de hond nog niet op zou leggen en een ontzettende smerige douche. Terwijl ik nog even een nanoseconde heb getwijfeld om mn koffer er open te maken, stond Pascal al woest aan de receptie. Nou ja, receptie, er zat een nors mannetje op een stoel achter een houten plank. Na wat gezeur mochten we gaan kijken in 1 van de 'luxe' huisjes... Nou iets beter en schoner (en uiteraard duurder) als onze eerste optie idd, maar daar was alles ook mee gezegd. Aangezien de rest van het eiland volgeboekt of onbetaalbaar bleek te zijn en er geen omliggende eilanden in de buurt zijn, hebben we dit huisje dan toch maar genomen. We hebben zelfs gekeken of we onze vliegtickets nog konden omboeken, aangezien ik een zenuwinzinking nabij was, maar helaas.. Na een hoop gedoe hebben we maar besloten om er toch nog iets van te maken de komende dagen. Pluspunt: het strand leek okee, en er waren veel verschillende tentjes waar je met je voeten in het zand kunt eten. Alleen jammer dat het weer ons dan ook nog in de steek laat. Sinds Bangkok hebben we eigenlijk al best veel regen gehad, maar het weer hier slaat echt alles. Regen, regen en nog eens regen! Het houdt gewoon niet op! Nova lijkt zich er allemaal niks van aan te trekken, die heeft de grootste lol de hele dag. Lekker de hele dag op bed liggen spelen met ons, die vindt het prima! Gelukkig maar, is er tenminste nog iemand die ons een beetje kan vermaken. Na de hele scheldcannonade van Pascal gisteren, lijkt ze ook opeens haar woordenschat iets te hebben uitgebreid. Ze babbelt opeens minuten achter elkaar, heel grappig. We zijn benieuwd wat de komende dagen ons gaan brengen. Hopelijk een beetje zon, we zijn ondertussen bijna witter dan toen we in Nederland vertrokken. Wordt vervolgd.......