Heeft iemand het telefoonnummer van Alberto Stegeman? We hadden het de afgelopen dagen goed kunnen gebruiken! Zoals ik al vertelde was Ko Samet niet echt een groot succes. Ondanks dat hadden we besloten om toch te proberen er de komende week nog iets leuks van te maken. Het strand was immers wel okee, en op de heenweg in de taxi had ik een straatje gezien met wat winkeltjes en restaurantjes, wat me wel gezellig leek. Toen ik gisteren tussen de buien door even het strand ging verkennen, weer het volgende... Op nog geen 50 meter van ons zogenaamde 'resort' kwam gewoon een open riool in zee uit! Heel lekker om daar met een baby te zwemmen.... Ook het straatje wat me zo leuk leek bleek een obstakel. Verder als 100 meter van ons huisje kwam je niet, tenzij je een paar rubber laarzen aandeed. Overal mega diepe kuilen en hele poelen modder! Met aan beide kanten gezellige, lassendebouwvakkers die ervoor zorgden dat de vonken je om de oren vlogen. Kunnen zij niks aan doen, die mannetjes moeten ook werken, maar niet zo gezellig als je even wilt gaan eten. Buiten zitten op ons terras ging ook niet aangezien ze pal naastons huisje continue plastic in de fik aan het steken waren. Arme Nova zat in de dikke, zwarte wolk, dus zijn we maar weer verkast naar ons bedje binnen om het arme kind geen rokerslongen te bezorgen. Tel hier nog bij op dat de mensen hier op dit eiland (enkele uitgezonderd natuurlijk) zo onvriendelijk zijn, het leek wel of we in een ander land terecht waren gekomen. Okee, we hebben ook niet direct vriendjes gemaakt met de eigenaar hier de eerste dag, met al ons geklaag, maar wat wil je?We kwamen tot de conclusie dat een week hier nog wel heeeeel erg lang ging duren. Pascal heeft zondagavond nog een pittig telefoontje gepleegd met de manager van Greenwoodtravel, waar wij dit 'hotel' geboekt hadden om te vragen of hij iets voor ons kon betekenen. Hij zou ons maandagochtend terugbellen.

En net als je dan denkt dat het niet meer erger kan, kan dat dus toch.... Zondagnacht heeft eenhevige storm over het eiland geraasd. Het was zo eng! Ons huisje lag op enkele tientallen meters van de zee, en je hoorde de golven zo hard beuken! Plotseling een hoop geknetter, bleken er allemaal vonken van de electriciteitskabels boven ons huisje af te komen. We dachten echt even dat de boel in de fik zou vliegen. Daarna hebben we nog een hele tijd zonder stroom gezeten, pikkedonker was het hele eiland. Nova heeft er niks van gemerkt, die lag lekker te slapen in haar kitscherige, roze barbie-pop up-tentje, maar ik heb het echt bijna in m'n broek gedaan, en Pascal was er ook niet echt gerust op. Zodra we weer licht hadden, zijn we meteen onze koffers gaan inpakken. De volgende ochtend hebben we meteen de eerste boot terug naar het vasteland gepakt en hebben we ons laten ophalen door een taxi.

Schreef ik een paar dagen geleden nog dat we waarschijnlijk niet snel nog een keer terug naar Bangkok zouden gaan... Guess what.... We're back! En we zijn erg ook nog eens heel blij mee! We hebben ons door de taxi laten afzetten bij ons oude, vertouwde Prince Palace Hotel en zijn direct naar de 14e verdieping gegaan richting kantoor van Greenwood. Volgens mijzijn wij inmiddels berucht daar door al onze boze telefoontjes, want we werden direct geholpen! Zij boden ons nog aan om de komende dagen het strand van Pattaya te bezoeken, maar nee dank je... Daar hadden we sowieso al niet veel goeds over gehoord, maar we hadden ook geen zin om alweer in een taxi te stappen en een paar uur te rijden. Laat ons maar lekker hier blijven, dachten wij.Om vervolgens van Mister Jack van Greenwood te horen: 'Sorry mevrouw, Prince Palace is fully booked'. Toen ik net de neiging kreeg om van m'n stoel te vallen, bleek er toch nog een kamer vrij te zijn en konden we zelfs kiezen tussen een normale kamer of een suite. Om het onszelf nog een beetje aangenaam te maken de laatste dagen, zitten we nu dus heerlijk in de suite. Onze kamer is mooier en groter dan de vorige keer en heeft uitzicht op het zwembad, niet verkeerd dus. En Nova kan weer lekker slapen in haar mooie antieke bed op wielen. Ook zitten we in een andere toren waardoor we supersnel bij de uitgang en het zwembad zijn, geen zoektocht van een half uur meer dus. Vanmorgen hebben we een heerlijk ontbijtje gehad. Daar hadden we ons echt op verheugd na twee dagen leven op chips en koekjes! Gisteravond hebben we onszelf weer getrakteerd op een berg sushi hier in het Japanse restaurant, echt lekker, nog beter dan die van vorige week! Nova heeft trouwens haar sterallures alweer helemaal opgepikt hier. Het arme kind moest op Ko Samet helemaal afkicken van de aandacht die ze daar miste. Maar nu zet ze als een echte diva weer haar leukste lach op zodra we lift of lobby naderen. Zwaaien gaat haar ook steeds beter af. Ze wacht tegenwoordig al niet meer met lachen tot iemand haar aandacht geeft, ze begint gewoon alvast zodra ze een thais of japans mevrouwtje ziet, en het werkt nog ook

Vandaag zijn we (alweer) gaan shoppen. Ik geloof dat we nu alle shoppingmalls en straatkraampjes wel gehad hebben. Was wel erg gezellig. Zelfs Pascal had behoefte aan winkels, roltrappen en vriendelijke mensen na ons Ko Samet-drama, dat wilt wat zeggen...Ik heb er net nog even m'n nageltjes laten doen, heerlijk! Morgen gaan we waarschijnlijk even naar Grand Palace en What Po, twee tempels hier in de buurt,toch nog even wat cultuur meepikken. De rest van de dagen zien we wel wat we gaan doen. We hebben voor Nova een opblaasbootje met stoeltje gekocht, met stuur en toeter dus als het weer mooi blijft gaan we hier nog even testen hier in het zwembad. Ik denk dat we de 2e keer nu hier in Bangkok een beetje voorbereidzijn op alle drukte en chaos, dus wie weet gaan we onze mening over deze stad nog bijstellen... Ik denk in elk geval dat we ons de komende dagen hier nog wel gaan vermaken!