Vandaag stond iets op het programma waar we heel veel zin in hadden: Yosemite National Park. We hebben gisteren even getwijfeld of we nog een nacht in Monterey zouden blijven maar uiteindelijk besloten om toch vandaag te vertrekken. We waren al een nacht langer dan gepland gebleven en als we nu nog een nacht er achteraan plakten waren we bang dat we met de rest van de planning in de knoei kwamen. Er komen nog zoveel dingen leuke dingen, zonde om die te moeten afraffelen. Dus op tijd vertrekken en op naar Yosemite!

Yosemite is een park dat bestaat uit gigantische bossen met enorme rotsen, watervallen en nog meer moois. Hoewel ik me hier heel erg op verheugde, heeft het me de afgelopen dagen ook behoorlijk wat grijze haren bezorgd. Het vinden van een kampeerplek in dit park schijnt vrijwel onmogelijk te zijn. Het park zelf is echt gigantisch groot, met in het midden Yosemite Valley, zoals de naam al zegt een grote vallei midden tussen de gebergtes in. In de Valley zijn 3 campgrounds: Upper Pines, Lower Pines en North Pines. Verder nog een aantal plekken waar je alleen met tent mag staan en verspreid over de rest van het park nog wat campgrounds waarvan er een aantal al gesloten waren vanwege het seizoen. Nou had ik van tevoren al goed mijn huiswerk gedaan dus ik wist dat de campgrounds in het park gigantisch populair zijn. Zo populair dat je ze alleen 5 maanden vooraf via een speciaal reserveringssysteem kunt reserveren. Dat had ik dus niet gedaan omdat ik toen nog geen idee had welke dagen we daar zouden zijn. Heel soms komen er tussendoor plekjes vrij maar die zijn dan binnen een paar minuten weer weg. Nou kreeg ik een paar weken geleden thuis op een idioot tijdstip opeens een ingeving. Ik dacht laat ik eens kijken op die reserveringssite.... en ja hoor, na enig zoeken lukte het me om voor 2 nachten een plekje te bemachtigen op Upper Pines. Ik helemaal blij, Pascal wakker gemaakt en de rest van de nacht niet kunnen slapen omdat ik zo hyper was. Om de volgende ochtend tot de conclusie te komen dat de plek die ik geboekt had niet groot genoeg was voor onze camper. De plek was voor max. 24 ft terwijl onze camper bij navraag tussen de 27 en 31 ft zou zijn. In eerste instantie niet meer aan gedacht om m'n reservering te annuleren en naderhand bedacht ik me dat ik dat wel zou doen zodra we de camper hadden en ik de precieze maat wist. In de tussentijd heb ik op internet gezocht naar andere campgrounds in de buurt van Yosemite, maar daar werd ik ook niet veel wijzer van. Dusss... de afgelopen dagen werd ik een beetje onrustig omdat ik nog steeds niks gevonden had. Op internet kon ik niks vinden. Alles was óf vol, óf te ver weg óf niet voor campers geschikt. Je moet je voorstellen dat het vanaf de ingang van het park tot in de Valley nog een klein uur rijden is over smalle bochtige wegen. Dus als je dan ook de camping nog een uur van het park verwijderd hebt, wordt het wel erg ver. Ik besloot maar eens contact op te nemen om te checken hoe het met mijn reservering zat en of ik het om kon zetten naar iets anders. De eerste nacht was ik sowieso kwijt omdat we een nacht langer in Monterey waren gebleven. Tig keer gebeld en verschillende berichtjes ingesproken maar helaas niet terug gebeld. Dus we zijn er maar gewoon naartoe gereden in de hoop toch nog iets te kunnen vinden.

De navigatie gaf aan dat het 3,5 uur rijden was. Daar heb ik maar een uur bij opgeteld voor pauzes onderweg en waarschijnlijk wel weer een keer verkeerd rijden, dus we waren wel voorbereid op een langere rit. Dat werd uiteindelijk een hele lange rit. Om 08.00u vertrokken in Monterey en om 16.59u waren we op plaats van bestemming! Wel regelmatig gestopt onderweg en inderdaad weer een paar keer verkeerd gereden, camper getankt en nog ergens kunnen pinnen omdat creditcard het nog steeds niet doet. De rit er naartoe was wel leuk, heel veel verschillende uitzichten. Van de stad door naar het platteland, echt Amerikaans met ranches en dikke trucks, typische kleine, ouderwetse stadjes tot uiteindelijk in de bergen. Het stuk door de bergen was supermooi! Ik heb me nooit beseft dat Yosemite zo hoog gelegen is. Hoe verder we de bergen in reden, hoe steiler de weg werd. Op een gegeven moment gaf een bord aan dat de weg de komende 8 mijl erg slingerig zou zijn. Nou en of dat zo was. De ene haarspeldbocht na de andere, en dat op ruim 5000 mijl hoogte (dat is zo'n 1700 km.) En dan geen vangrail aan de zijkant, nee gewoon een diepe afgrond. Het uitzicht was echt geweldig maar we durfden allebei nauwelijks te kijken, het was zo hoog! Pascal krijgt sowieso nog steeds de zenuwen als ie in ons gevaarte moet rijden, tel daar zijn hoogtevrees bij op en je snapt hoe hij erbij zat. En ik zat zelf ook met samengeknepen billetjes ernaast haha. Maar goed, hij heeft Minnie Winnie toch keurig naar de top weten te sturen. Ondanks wat geknoter af en toe gaat het rijden hem prima af.

Bij de ingang van Yosemite hebben we meteen een pas gekocht waarmee we toegang hebben tot alle nationale parken. Die gaan we de komende tijd nog wel nodig hebben. De ranger bij de ingang vertelde ons dat alle campings vol waren behalve ééntje maar daar mochten alleen tenten staan. Ze adviseerde ons om gewoon naar Upper Pines te rijden en te informeren wat de mogelijkheden waren. Tot 17u zou er iemand bij de campground reservations aanwezig zijn. Snel die kant op gereden, weer verkeerd gereden natuurlijk, om om klokslag 16.59u daar binnen te stappen. De man vertelde ons dat het waarschijnlijk niet zo'n probleem was dat onze camper wat groter was, we konden hem dan wat schuiner parkeren en dan zou het vast lukken. Ik maakte even een vreugdedansje, hebben daarna snel ons plekje opgezocht en met een beetje passen en meten kregen we de camper precies op z'n plaats. En wat voor een plaats! Ik snap wel waarom deze plekjes zo gewild zijn. Je staat tussen metershoge pine-trees met om je heen joekels van bergen. Heel mooi. En voor het eerst ook echt het camperen zoals ik me dat deze vakantie had voorgesteld. Geen saaie parkeerplaats, maar lekker midden in het bos. Picknicktafel erbij, Pascal maakte meteen een kampvuurtje, voor het eerst eens zelfs een prutje gekookt en dat lekker buiten opgegeten. Nova zei tijdens het eten: "weet je wat ik niet zo leuk aan dit land vind? Dat ik dit eten niet zo lekker vind.. " Haha nou dat ligt niet aan het land maar aan het feit dat het kant-en-klare ravioli was die ik alleen hoefde op te warmen :D

Alles wat enigszins eetbaar is of lekker ruikt, dus ook toiletspullen, moet trouwens in een speciale bear-box naast de camper. Een grote ijzeren kast met slot. In Yosemite leven veel beren en ze schijnen een heel goed reukvermogen te hebben. Het gebeurt regelmatig dat er 's nachts auto's' worden open gebroken omdat ze op zoek zijn naar eten. Dus daar zijn ze heel streng in, je mag niks in auto, tent of camper bewaren. Omdat we pas laat op de dag aankwamen hebben we niet heel lang buiten kunnen zitten. Om 19u is het echt pikkedonker. Ik heb nog even met het campinglampje buiten aan tafel gezeten maar vond het uiteindelijk toch niet zo'n geruststellend idee dat er zomaar een beer achter me kon staan haha, ben dus maar snel binnen gaan zitten. Morgen willen we op tijd eruit om het park te verkennen en hopelijk nog een extra nachtje te kunnen bemachtigen.

Tot snel! X