Jaaaa daar zijn we weer! Vanochtend waren we vroeg uit de veren. Tenminste Pascal en ik. Nova lag nog in diepe slaap, die hebben we om 07.30 uur echt wakker moeten maken. Niet veel later reden we met de camper richting tankstation. Als eerste nog even bij het Welcome to Las Vegas-bord gestopt. Even snel wat fotootjes gemaakt, met Nova nog in pyjama haha. We waren net op tijd, vlak na ons stopte er een bus Japanners en moest je in de rij staan voor een foto. Eigenlijk onzin om te gaan wachten voor een foto van een bord, maar ik vind dat het een beetje erbij hoort als je in Las Vegas bent. Snel terug gelopen naar Pascal die nog bij de camper was gebleven omdat we niet zo handig geparkeerd stonden. Daarna konden we vertrekken richting Zion National Park. Volgens de navi zou het een kleine 3 uur rijden zijn. Onderweg hadden we alledrie moeite om goed wakker te blijven. We lagen gisteren laat in bed en vanmorgen ging de wekker al vroeg. Toen we een uurtje onderweg waren zei Nova ineens dat ze zich niet lekker voelde. Ik snel naar achteren gelopen, papieren zakje gepakt en net op tijd bij Nova die moest spugen. Gelukkig niet veel, dus de schade bleef beperkt tot een natte pyjama. Alleen het zakje waar ze in gespuugd had, was het zakje waar haar Halloween koekje van een paar dagen geleden in zat. Drama natuurlijk omdat ze over haar koekje had gespuugd. Nou was dat sowieso na 3 dagen niet meer lekker, maar daar was Nova het niet mee eens. Gelukkig was ze snel weer stil en had ze erna weer genoeg praatjes. Voor Pascal even een kopje koffie en toen verder met de reis. Nova en ik zijn samen aan de eettafel gaan zitten en hebben een potje mens-erger-je-niet gedaan. Bij mij werden de luikjes inmiddels steeds zwaarder en uiteindelijk ben ik met mijn hoofd op tafel op het kussen van Nova in slaap gevallen. Ik wilde eigenlijk net alsof doen voor Nova maar dat ging dus even mis. Een half uur later werd ik wakker en lag Nova aan de andere kant op het kussen te knorren. Arme Pascal, die was als enige nog wakker.

Ondertussen was het aan de omgeving wel al duidelijk te zien dat we in de buurt van Zion kwamen. Overal bergen en rotsen in rood en oranje. We waren inmiddels ook al in de 3e staat van deze reis: Utah. Begonnen in Californië, daarna Nevada, nu dus Utah en komende dagen naar Arizona. Toen we eenmaal bij Zion aankwamen, kregen we bij de ingang van de ranger de vraag of wij nog van plan waren om door te reizen naar Bryce en Grand Canyon. Ja dus, dat was wel het plan. Dan moeten we blijkbaar door een tunnel waar we met onze camper wel door kunnen, maar dan past er geen ander verkeer meer door. Je betaalt daarom $15 bij de ingang en zodra je de tunnel in wilt, wordt deze door een ranger tijdelijk helemaal afgesloten voor het overige verkeer. Zo kun je er met de camper doorheen zonder de rest klem te rijden. Prima, ticket gekocht en door naar de parkeerplaats. Met een beetje passen en meten een plek voor de camper gevonden en daarna meteen in de shuttlebus voor een kleine rondrit door het park. Na een paar haltes zijn we uitgestapt omdat we een stuk te voet wilden verkennen. We kozen voor een trail van ongeveer een uur, zodat Nova het ook makkelijk aan zou kunnen. Het pad zou niet te steil zijn en makkelijk toegankelijk over geasfalteerde laden. Makkie. Achteraf bleek het op sommige stukken toch wel stevig bergop te gaan. Wel een supermooie omgeving. Steeds wat verder de bergen in en op een gegeven moment zelfs achter een klein watervalletje langs, om uit te komen bij Lower Emerald Pool, een soort beekje wat nu ver droog stond vanwege het weer. Daarna konden we kiezen: óf dezelfde route weer terug, óf nog een andere trail erachter aan lopen. Nova had helemaal de smaak te pakken van het klimmen en wandelen. Zij wilde nog niet terug. Dus zijn we nog een stuk verder omhoog gelopen. Onderweg kwamen we langs het riviertje een paar keer wat hertjes tegen, en Nova heeft zich bezig gehouden met het zoeken van zoveel mogelijk verschillende dingen: cactussen, rode mieren, gele bloempjes, herfstblaadjes etc. Onderweg kreeg Nova nog van een paar Amerikanen te horen: you're doing a great job, I'm impressed! Omdat ze zo goed aan het lopen was. En trots dat ze was, "Ja ik ben ook wel trots op mezelf dat ik zo goed kan klimmen" zei ze. Hahaha, kleine hiker.

Uiteindelijk kwamen we uit bij een bruggetje vlakbij de bushalte van de shuttlebus. Daar zijn we ingestapt en nog wat verder het park ingereden. We waren het er wel over eens dat dit park veel leuker is dan Yosemite. Terwijl we hier eigenlijk niet zoveel van hadden verwacht. We hebben er zelfs nog even over nagedacht om het uit de route te schrappen. Aangenaam verrast dus. En blij dat we er toch heen zijn gereden.

Onderweg naar de laatste halte zagen we op een paar plekken bergbeklimmers tegen de steile rotsen hangen. Brrr... eng... Onze telefoons waren allebei leeg geraakt onderweg dus we hadden geen idee hoe laat het was. Bleek dat het al 17.15u was! In plaats van een uurtje hadden we dus bijna 3 uur gelopen. De tunnel waar we met de camper doorheen moesten was maar tot 18u open en het duurde met de shuttlebus nog ruim 40 minuten voor we weer helemaal bij de ingang waren. Die tunnel gingen we dus niet meer halen. Dat betekende dat we niet meer door naar Bryce konden. Change of plans... We moesten dus in Zion blijven. De campgrounds in het park waren echter al vol en het visitorscenter was al dicht dus daar konden we niks meer navragen. We zijn maar de camper ingestapt en naar Springdale gereden, het dichtstbijzijnde plaatsje. Het was gelukkig maar een paar minuten rijden vanaf het park, heel wat anders dan Yosemite waar we ruim een uur van het park afzaten. Al vrij snel kwamen we langs een RV-park waar we op de heenweg ook langs waren gekomen. Ik ben even naar binnen gegaan om te checken of er nog plek voor ons was. Oh yes, offcourse kreeg ik te horen. En of we een plekje langs de rivier wilden? Nou uhh, ja doe maar... En zo bleek deze ongeplande overnachting het mooiste campeerplekje tot nu toe te worden. We zitten pal tegen het park aan, tussen de mooie rode gebergtes. Meteen voor onze camping stroomt een riviertje, er staat een picknicktafel meteen aan het water en we hebben een bbq en een plek om een kampvuur te maken. Perfect. Nadat we even naar het winkeltje aan de overkant van de straat waren gelopen, begon het al te schemeren en heb ik nog wat mooie foto's gemaakt. Daar blijf je mee bezig hier. Overal is zoveel te zien. Ik geloof dat de teller inmiddels bijna op 700 staat. Daarna aan de picknicktafel nog een stuk overheerlijke carrotcake gegeten. Echt de lekkerste ooit. Deze verkochten ze in het winkeltje tegenover de camping waar we waren, vers gebakken. Ik ga morgen echt het recept proberen te ontfutselen! Nova wilde nog even naar het kleine speeltuintje, dus dat heb ik met haar gedaan terwijl Pascal de bbq en het kampvuurtje aan probeerde te maken. Toen we terug kwamen hebben we de steaks erop gelegd die we een paar dagen geleden bij de grotere supermarkt hadden meegenomen. En nog wat coleslaw, aardappelsalade en toast erbij gemaakt. Smaakte goed, vooral met die echte Amerikaanse bbq-saus erbij. Die gaat in de koffer mee terug! Toen we klaar waren met eten, hebben we aan het kampvuur met hele lange prikkers marshmallows geroosterd. In het winkeltje hadden we ook spullen gehaald om s'mores te maken: geroosterde marshmallows tussen twee koekjes met een klein stukje chocola ertussen. Nova kende het al, had ze een keer bij Dora gezien :) Ze vond het prachtig om met zo'n stokje boven het vuur te knoeien. Ze heeft er weinig van gegeten, ze vond het vooral interessant om te maken. Inmiddels was het stikdonker. Nova was een beetje hyper aan het worden. De laatste dagen een teken dat ze moe is. Dus die hebben we met enig tegensputteren in bed gekregen en inmiddels slaapt ze. Rust! Het is hier verder overal muisstil. Je hoort alleen af en toe een vuurtje ergens knetteren en soms de generator van een camper aan gaan. Heerlijk hier. We vinden het echt niet erg dat we hier zijn blijven steken. Zo hebben we morgen ook meer kans op een RV-plek ín Bryce Canyon in plaats van erbuiten. Weer op tijd vertrekken dus en hopelijk weer zo'n lekkere dag.

Bye! X